Η συνήθως χρησιμοποιούμενη πλάκα τροχιάς χωρίζεται σε τρεις τύπους ανάλογα με το σχήμα της γείωσης, συμπεριλαμβανομένης της μονής ράβδου, των τριών ράβδων και του πυθμένα. Η ενιαία πλάκα τροχιάς ενίσχυσης χρησιμοποιείται κυρίως για μπουλντόζες και τρακτέρ, επειδή αυτό το είδος μηχανήματος απαιτεί η πλάκα τροχιάς να έχει υψηλή ικανότητα έλξης. Ωστόσο, σπάνια χρησιμοποιείται σε εκσκαφείς και μόνο όταν ο εκσκαφέας είναι εξοπλισμένος με σχάρα τρυπανιού ή απαιτεί μεγάλη οριζόντια ώθηση, χρησιμοποιείται η πλάκα ερπύστριας. Η υψηλή δύναμη έλξης απαιτείται όταν το υποβρύχιο γυρίζει, έτσι ώστε ο υψηλός τένοντας του παπουτσιού (δηλαδή, αγκάθι παπουτσιού) να συμπιέσει το χώμα (ή το έδαφος) μεταξύ του τένοντα του παπουτσιού, επηρεάζοντας έτσι την κινητικότητα του εκσκαφέα.
Οι περισσότεροι εκσκαφείς χρησιμοποιούν πλάκα ερπύστριας τριών ράβδων, ενώ μερικοί χρησιμοποιούν πλάκα ερπύστριας με επίπεδο πυθμένα. Στο σχεδιασμό της πλάκας ερπύστριας τριών νευρώσεων, η πίεση επαφής με το έδαφος και η ικανότητα εμπλοκής μεταξύ της τροχιάς και του εδάφους υπολογίζονται αρχικά για να εξασφαλιστεί η απαραίτητη πρόσφυση. Δεύτερον, η πλάκα ερπύστριας πρέπει να έχει υψηλότερη αντοχή σε κάμψη και αντοχή στη φθορά. Η πλάκα ερπύστριας τριών νευρώσεων έχει γενικά δύο οπές καθαρισμού λάσπης. Όταν η πλάκα ερπύστριας περιστρέφεται γύρω από τον κινητήριο τροχό, η λάσπη στο τμήμα της αλυσίδας μπορεί να αφαιρεθεί αυτόματα μέσω του δοντιού, επομένως η οπή καθαρισμού λάσπης πρέπει να βρίσκεται μεταξύ των δύο οπών βιδών που στερεώνουν την πλάκα ερπύστριας στο τμήμα της αλυσίδας.
Ώρα δημοσίευσης: 29 Νοεμβρίου 2018